Jak wycenić rękodzieło?

Przeczytałam dwa dni temu bardzo ciekawy artykuł  Yadis pod tym właśnie tytułem. Gorąco polecam do zapoznania się z nim i zastanowienia się. Bez przeczytania go bowiem wszystko co napiszę poniżej wyda się niezrozumiałe.

Zawsze było dla mnie oczywiste, że rękodzieło nie jest działalnością komercyjną i w naszym kraju chwilowo (mam nadzieję) nie da się z tego żyć. Dlatego też ludzie parający się tą jakże piękną dziedziną sztuki mają inne źródła utrzymania coby mieć co do garnuszka włożyć i nie klepać przysłowiowej artystycznej biedy. W związku z czym wszystko co robimy, robimy po godzinach. Nie oznacza to, że będziemy sprzedawać nasze wytwory za symboliczną złotówkę – cenimy swoją prace i znamy jej wartość. Wolimy obdarować piękną rzeczą kogoś bliskiego niż sprzedać po kosztach komuś, kto uważa, że i tak zrobił nam łaskę.

Tyle tytułem wstępu. Teraz przejdę do meritum idąc tropem zacytowanego artykułu, czyli spróbuję wycenić filiżankę. Do dzieła zatem 😀

Filiżanka – 5 zeta

Koszty poboczne – 2 zeta

Moja robocizna – 3 godziny x 15 zeta za godzinę = 45

Razem – 52 zeta.

Mój teoretyczny zysk – 45 zeta

Nie oznacza to jeszcze że te 45 zeta Ewa schowa w kieszeni, o nie! Państwo bowiem kasuje ode mnie złodziejski Zus – ok 800/miesiąc. Chmmmmm, ile filiżanek muszę zrobić żeby zarobić tylko na to? – 18. Jeśli robię 3 h każdą, to zajmie mi to 53 godziny, czyli 6-7 dni roboczych. O podatkach celowo nie wspominam w wyliczeniu, bo US chce od nas danin dopiero jak zarobimy ciut więcej, przynajmniej o tyle dobrze.

Tyle na temat realiów rękodzielnictwa, bogatych zdaniem rządu artystów i zabójczych zdaniem co poniektórych klientów cen.

Errata:

Bardzo, ale to bardzo fajna odpowiedź na ten sam artykuł. Polecam 🙂 :

KLIK

Kolejna errata i kolejny fajny wpis na temat:

KLIK